Pernah dengar x puisi arab..maksudnya
Hati itu umpama kaca, jika ia pecah takkan bersambung
Maksudnya, bukan tak boleh nak sambung lansung...tepek2 gam...lekat jer..tapi tak mungkin jadi sama macam dulu kan...tak mungkin secantik yang asal..itulah hati manusia, terutamnya saya la...hahaha...breakable...sangat rapuh...mungkin iman masih kurang....mungkin juga terlebih hormon perempuan sampai sensitif terlebih2...xpun...
Mak selalu cakap, saya keras kepala...susah nak nangis...sy ingat lagi, masa tahun pertama kat mesir, x macam org lain, boleh masuk kuliah senang2, xpyh pk apa2, kami perlu urus macam2 sendiri, kenaikan nama, yuran, naik turun kedutaan, terlalu besar dan susah untuk kami waktu tu...yap, kami hanya 18thun dan semua kami buat sndiri ( itu sepatutnya exco punya krja )..saya teringin nak menangis masa tu, tapi saya takde tempat mengadu, saya simpan airmata tu, bila call mak, selalu nangis, bila mak dan abah datang sini, saya menangis, saya xnak maka dan abah tinggalkan saya, sepi itu sakit...
Apa sy boleh buat?..ini tugas dan amanah saya, datang sini, belajar, kutip ilmu banyak2 then balik berbakti..itu kerja saya di sini..apa yang berlaku, saya kena hadapi..tak boleh lari...sy berdiri di sini, sy kuatkan kaki, keraskan hati, pekakkan telinga, matlamat sy nak blk berbakti untuk negeri saya, sy xnak duit yang mereka laburkan utk saya sia2...dengan apa yang ada itulah sy berdiri sekarang...
Saya berada di sini dengan penuh rasa kebenciaan dan keakuan terhadap pelajar dirasat..sungguh saya katakan, saya cuba bermanis muka di hadapan mereka, namun bila melihat kepada perangai dan tingkah laku meraka dan cara layanan mereka terhadap plajar bukan aliran agama, saya jadi tawar hati...namun sy cuba berbaik sangka, membuka ruang hati untuk mereka, manusia tidak semua sempurna, fikir saya, tapi lihat lah apa yang mereka fikir pada kami???? hanya beberapa orang ikon yang berjaya menawan hati saya, kebanyakan mereka, saya simpulkan sebagai, hipokrit semata...macam barbie, cantik dan menarik kat luar, cakap lembut jer, but its just a doll okey...xmemberi manfaat apa pun...
Bagaimana saya menerima seorang pelajar dirasat menjadi suami?..Ia kisah yg panjang...ia mengambil masa yang lama, sy menerimanya kerana dua sebab utama 1. mengubah persepsi masyarakat yang ustaz hanya boleh kawin dengan ustazah dan doktor tak layak kawin dengan ustaz. 2. sy nak menjaga nama pimpinan saya ( that's why kami kawin awal n x smpt2 )...
Untu kesekian kalinya, sy walaupun sy tinggal serumah, sekatil dan sebantal dengan pelajar dirasat, saya masih lagi tidak boleh menerima kelakuan dan tindakan sebahagian besar mereka...bagi saya, mereka berjilbab semua tu hanya untuk menutup hati dan wajah mereka yang kotor...
p/s : maafkan aini ya saudara2ku, sy tidak mengutuk kalian, namun hati sy sakit dengan mereka....
to abang, i'm not blaming u...i'm just ok n fine...
